Disk Hernisi – Bel Fıtığı

Bel fıtığı nasıl oluşur?

Omurların arasında disk denilen yastıkçıklar bulunur. İçi jelatine benzer bir madde ile dolu olan bu yastıkçıkların görevi arabanın amortisörüne benzer. Bel üzerine binen yükleri dengelemeye yarar. Diskin çekirdek denilen sulu kısmının yanı sıra bir çemberi bulunur. Bu çember aşırı yüklenmeye bağlı olarak zedelenir. Bu zedelenme üç biçimde seyreder.

1. Bulging: Çemberde aynı parmağınız yandığı zaman biriken su gibi bir ödem meydana gelir. Bu ödem sinire baskı yaparak ağrıya neden olur.
2. Protrüzyon: Eski tip otomobil lastiklerinde olduğu gibi bu çemberde bir baloncuk oluşur ve sinire baskı yapar. Birinciden daha ciddi bir durumdur.
3. Ekstrüzyon: Çember artık yırtılır ve diskin içindeki jelatinli madde sinirlerin olduğu bölgeye doğru yayılır.

Çemberde bu değişikliklerin meydana gelme riski kilo, yaş, uzun boy, ağır kaldırma, ağır spor gibi etkenlere bağlı olarak artar.

Bu oluşumların her üçü de ağrıya neden olur. Sık görülen bulgular

1. Bel veya boyun bölgesinde, tutulan sinir dağılımında ağrı
2. Hareketle, öksürmeyle, öne eğilmeyle artan ağrı
3. Tutulan kol veya bacakta olayın şiddetine göre his kaybı
4. Kuvvet kaybı
5. Refleks kayıp

Sinirler omurilikten çıktıkları bölgelere göre dağılırlar. Bu nedenle hem bel hem boyun fıtığında ağrı ve his kaybı baskı altında kalan sinire göre değişir.

Disk hernisinin tanısı nasıl konur:

Disk hernisi, bel veya boyun fıtığının tanısının konmasında en önemli unsur hastanın klinik muayenesidir. Daha sonra görüntüleme yöntemlerinden yararlanılır. Ne yazık ki teknolojinin ve görüntüleme yöntemlerinin gelişmesi bir çok yanlış tedavi yaklaşımını da beraberinde getirmiştir. Sadece görüntüleme, MR ya da Bilgisayarlı tomografi görüntüsüne bakarak tanı ve tedaviye gitmek son derece yanlıştır. Sonuçta tedavi edilecek olan MR görüntüsü değil hastadır.

Disk hernisinin tanısında kullanılan yöntemler şunlardır.

• Omurganın radyolojik görüntüsü: ağrı nedeninin kemik dokuda bir bozukluğa, kırığa ya da başka bir nedene bağlı olduğunu gösterir.
• MR: Manyetik rezonans görüntüleme olayın bir bel fıtığı ya da eklemlerden kaynaklandığını en iyi gösteren yöntemdir. Özellikle yumuşak doku daha iyi görünür.
• Bilgisayarlı tomografi: MR imkanı yoksa kullanılabilir. Kemik dokuyu MR dan daha iyi gösterebilir.
• EMG: Sinirlerde meydana gelen harabiyeti ölçmek için kullanılır.
• Miyelografi: MR ve BT yokken daha çok kullanılırdı. Boyalı maddenin beyin omurilik sıvısına verilmesini takiben film çekilmesidir.
• Diskografi: Disk içine boyalı madde vererek  disk içindeki değişiklikleri görmeye yarar.

Tedavi:

Bel fıtığının tedavisi sadece ağrının şiddetine göre değil, diğer bulgularla birlikte değerlendirilerek yürütülür. Hastada sadece ağrı varsa o zaman öncelikle yatak istirahatı, ağrılı bölgeye buz tatbiki gibi basit yöntemlerle başlanır. Başlangıçta sadece basit ağrı kesiciler kullanılır. Yetmediği taktirde kas gevşeticiler eklenir. Akut dönemde iki haftaya kadar varan yatak istirahati eklenmelidir. Daha fazla yatak istirahati doğru değildir. Bir çok hastada akut ağrı dönemi bu iki hafta içinde geriler. Gerilemediği taktirde çözüm hemen ameliyat değildir.

Hastada;

1. Kuvvet kaybı
2. His kaybı
3. Reflekslerde azalma ve kayıp yoksa cerrahiye hemen başvurulmaz.

Bu aşamada fizik tedavi ya da algolojinin uyguladığı girişimsel yöntemler uygulanır. Ağrı ön planda ise önce girişimsel yöntemlerle ağrı azaltılır veya dindirilir, daha sonra fizik tedavi ve rehabilitasyona geçilir. Bel ve boyun fıtığı tedavisinde kullanılan girişimsel yöntemler şunlardır:

1. Sinir köküne baskı olan bölgeye görüntüleme altında steroid enjeksiyonu
2. Disk içi elektrotermal tedavi

Bu yöntemler girişimsel yöntemler bölümünde anlatılmıştır.

Hastada kalıcı his kaybı, kuvvet kaybı ve refleks kayıp meydana gelirse o zaman cerrahiye başvurulması gerekir.

Hasta düzeldikten sonra da bel egzersizleri ve koruyucu tedavi ile kendine dikkat etmelidir.